Bir Fincan Kahve

Hayata bir mola verebilmeli bazen

Sabahın köründe uyanabilmeli hiç işi olmadan

Güneşin doğuşunu izlemeli serin balkondan

Şehrin göbeğinde oturuyorum sanmalı

Sabah öten horoza, meleyen kuzuya inatlan

Annesinin "sıcak bastı uyuyamadım"larını hatırlamalı

Gece kana kana suya koşarken sıcak yatağından

Babasının erkenden kalkan ayaklarının tıpırtısını duymalı

Kimbilir kaç yıl önceki bir tatil sabahından

Bir bulut görmeli havada

Ona daha çok yolu olduğunu anımsatan

Hep yola devam, hep yola devam...

Ama bazen inadına durmalı insan

Koşmadan, konuşmadan...

Belki de bakmadan duymadan

Elini eteğini çekmeli biraz hayattan

Geç kalıyorum kaygısı taşımadan

Hayatın kendi mülkü olduğunu unutmamalı insan.

.

.

.

Evimize gelen bir kahve yapma makinesi yüzünden ya da sayesinden kahveye alıştı şu günlerde bünyem. Köpüklü yapmayı öğreneceğim derken , günde 3-4 fincan içer oldum farketmeden :) Köpüklü kahve nasıl mı yapılırmış;

• Cezveye su eklemeden önce kahveyi ve tozşekeri ekleyin, kuru kuru karıştırın, sonra suyu ekleyin ve çok az daha karıştırın
• Cezvenizi ateşe koyduktan ya da makinenizin fişini taktıktan sonra hiç karıştırmayın
• Kahve ve tozşeker karışımına çok ama çok az granül kahve ekleyin.
• Taze kahve kullanın
• Kahveyi çok kaynatmayın, hatta hiç kaynatmayın, kaynamaya başlayacak gibi olduğunda ateşten alın.

Bunlar benim öğrendiğim, şu 3 günlük kahveli ömrümde edindiğim birkaç püf nokta, kimbilir sizlerde ne sırlar vardır :))

Bu arada kahvenin yanında genelde lokum ikram edilir ama ben çikolata ile tercih ediyorum ve fincanımın yanındaki beyaz çikolatayı denemenizi şiddetle tavsiye ediyorum. Adı "BOLÇİ" (Bolu Çikolatası). Önceleri Ankara'ya giderken Bolu üzerinde uğradığımız tesislerde bulabiliyorken artık birçok yerde rastlayabiliyorum (Yalova yolu üzerindeki Safranbolu lokumcuları, Kadıköy'deki Tepe Nautilus vb.) Eğer denemediyseniz bir tadına bakmanızı mutlaka öneririm.