İyi ki varsın

Mevsimlerden sonbahardı

Hava giderek soğumaktaydı

Tanıştım onunla işte böyle bir ekim sabahı

Kocaman elleri vardı, beni sımsıkı sardı

Daha ilk görüşte sevdik birbirimizi, sevginin adı aşktı

Bazılarına göre aşkın ömrü 3 yıldı

Aradan çok zaman geçti, ama bizim aşkımız hep taze kaldı

Bana hep ilk günkü gibi baktı

İyi günde kötü günde sımsıkı sarıldı

Ne yana baksam oradaydı, ne zaman dönsem arkamdaydı

O benim en büyük dayanağımdı

Bana en güzel yeşilden gözlerini vermişti

"Dünyayı bunlarla seyreyle" demişti

Ne güzelmiş senin gözlerinle görmek çayırı çimeni, maviyi yeşili

ve daha pek çok şeyi

Belki de bu sebeptendi

Aynı gözlerle gördük birbirimizi

Hemencecik anladık hallerimizi

Sen beni, ben seni,

Hissettiklerimizi, dillendiremediklerimizi,

Sevinçlerimizi, hüzünlerimizi

Sana sevgim hiç bitmedi, hatta gün geçtikçe coştu, delirdi

...

Babam,

Sen de hala seviyorsun beni değil mi?

.

.

.